-
1 uważać
uważać (-am) v/i aufpassen; (skupiać się) sich konzentrieren, aufmerksam sein; (sądzić) der Meinung sein, finden;uważać na siebie auf sich aufpassen;uważać na dziecko auf ein Kind aufpassen, babysitten;uważam, że … ich bin der Meinung, dass …, ich finde, dass …;jak pan uważa wie Sie meinen;uważać za swój obowiązek als seine Pflicht ansehen oder erachten;
См. также в других словарях:
uważać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uważaćam, uważaća, uważaćają, uważaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} koncentrować się na czymś, skupiać uwagę; postępować uważnie, ostrożnie, rozmyślnie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uważać — ndk I, uważaćam, uważaćasz, uważaćają, uważaćaj, uważaćał 1. «natężać, skupiać uwagę; być uważnym, ostrożnym» Uważać na lekcjach. Uważaj, żebyś się nie zaziębił. 2. «zwracać uwagę na kogoś lub na coś; obserwować» Uważać na drogę. 3. «pilnować,… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… … Słownik języka polskiego
